حرف های یک دختر از طعم شیرین زندگی

هردو داشتیم برای شروع یک روز دیگر آماده میشدیم... اما وقتی من داشتم چادرم را اتو میزدم تا با پوشیدنش زیبایی و اندام دخترانه ام را از نگاه مردهای غریبه و همسر یک زن و پدر یک بچه حفظ کنم و لبخند خدا رو بخرم...

تو داشتی مانتوی بدون دکمه و تنگت را جلوی آینه پرو می کردی و درذهنت تصور می کردی نگاه هایی که به سمتت خواهد چرخید وقتی با ساپورتت ستش کنی...

وقتی من داشتم لاک و آرایشم رو پاک می کردم تا مثل یک فرشته پاک از خانه خارج شوم ( همان لاک و آرایشی که برای نامحرم و غریبه ها لقب شیطانی میگیرند و میشوند ابزار دست شیطان) تو داشتی با وسایل تباهی ات خودت را هفت رنگ می کردی...

تا شبیه فلان دختر بدنام معروف در اینستاگرام شوی و دلبری کنی از مردهای غریبه و دل امام زمان را بشکنی...

وقتی من با بسمه الله رحمن رحیم و آیت الکرسی از خانه خارج میشدم و مواظب بودم موهایم بیرون نباشد...تو داشتی به دوست پسرجدیدت زنگ میزدی تا یک قرار حرام را رقم بزنی و موهایت را گیس می کردی تا از (مثلا) روسری ات بیرون بیندازی...

ودیریازود...

وقتی من درآغوش گرم خداوند آرام گرفته ام و لبخند حضرت زهرا(س) ازمن برداشته نمی شود... تو درآتش خودخواهی ها و نفس خواهی هایت میسوزی...

بله گفتن به شیطان و نفست...

درحالی که خشم خدارو خریده ای و حضرت زهرا(س) نگاهت نمی کند!

بله ما هردو خدا و حضرت زهرا (س) رو دوست داشتیم...

می دانم...

اما من دوست داشتنم را ثابت کردم، روی نفسم پا گذاشتم و انتخاب های درست کردم...

و تو فقط از دوست داشتن دم زدی!!

و در انتخاب هایت بی سلیقگی کردی و چیز دیگری را نشان دادی!! ای کاش دوست داشتنت را ثابت می کردی!!!

آرامش یعنی: درخیابان قدم بزنی و خیالت راحت باشد که ده قافله دل کثیف باتو نیست...

آرامش یعنی: بدانی از نگاه گرگ ها محفوظی...

آرامش یعنی: دراین روزگار که شنل قرمزی ها خودنمایی می کنند، متفاوت ماندن!

آرمش یعنی: وجدانی که آسوده و آرام است... وجدانی که میداند امروز دل مردان متاهل و پسران جوان را نبرده است!!

آرامش یعنی: خجالت نکشیدن از عکس های شهدا در خیابان!

آرامش یعنی: طعمه و وسیله ارضاء چشم های ناپاک و کثیف نشدن!

آرامش یعنی: شبیه ترین حالت به ریحانه خدا، حضرت زهرا (س) شدن... 

آرامش یعنی: لایق لبخند آقا شدن...

شخصی...